W praktyce zakłady pracy nierzadko z okazji jubileuszu prowadzenia działalności gospodarczej, obdarowują załogę różnymi upominkami (np. zegarkami, sprzętem elektronicznym itp.). Jeśli tego typu prezenty nie stanowią dodatkowej, niepieniężnej formy gratyfikacji za wykonaną pracę (nie są np. nagrodą za jubileusz pracy), wówczas nie stanowią one przychodu ze stosunku pracy, więc ich wartości nie należy uwzględniać w podstawie składek ZUS oraz podatku dochodowego od osób fizycznych. W przedstawionych okolicznościach, nawet jeśli ww. upominki będą przekazywane w ramach firmowych uroczystości za zgodą obdarowanego, po jego stronie nie pojawia się korzyść, choćby w postaci zaoszczędzenia wydatku. Nie sposób bowiem zakładać, że gdyby nie spotkania mające na celu uhonorowanie obdarowanych i przekazanie upominków, pracownik wydałby pieniądze na ich zakup.
Taki pogląd wyraził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej np. w interpretacjach indywidualnych:
- z 31 marca 2017 r., sygn. 1462-IPPB4.4511.180.2017.1.JM,
- z 12 czerwca 2017 r., sygn. 0111-KDIB2-2.4011.51.2017.2.JW (opisywaliśmy ją we wpisie: Karty podarunkowe dla pracowników jako darowizna a nie przychód z umowy o pracę),
- z 9 marca 2018 r., sygn. 0112-KDIL3-1.4011.23.2018.2.AA.
W ostatniej z przytoczonych interpretacji nadmieniono, że:
„(…) Kwestia opodatkowania nieodpłatnych świadczeń otrzymywanych przez pracowników od pracodawców budziła wątpliwości po stronie pracowników oraz pracodawców i prowadziła do sporów interpretacyjnych. Orzecznictwo sądów administracyjnych w tej materii również było niejednolite. Zagadnienie to zostało ostatecznie rozstrzygnięte przez Trybunał Konstytucyjny, w wyroku z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13. W wyroku tym Trybunał Konstytucyjny wskazał, że nie wszystkie świadczenia otrzymywane przez pracowników od pracodawców można uznać za przychód w rozumieniu ustawy. „W ocenie Trybunału jest oczywiste, że pracodawcy (poza wyjątkowymi sytuacjami) nie dokonują darowizn na rzecz swoich pracowników. Jednocześnie jest oczywiste, że wynagrodzenie za pracę może przybierać nie tylko pieniężną postać lecz także postać różnego rodzaju świadczeń, które – nawet nieujęte w umowie o pracę – w praktyce są postrzegane jako jego element. Gdyby się zdarzyło, że pracodawca rzeczywiście chce obdarować konkretnego pracownika, np. z okazji jubileuszu zatrudnienia wręcza mu zegarek, wówczas korzyść tę należałoby potraktować jako podlegającą ustawie z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2016 r., poz. 205). A zatem to nie zamiar obdarowania stanowi kryterium odróżnienia świadczeń pracodawcy, o których wartość należy podnieść podlegający opodatkowaniu dochód pracownika, od tych, które jego dochodu nie zwiększają. Kryterium tym musi być obiektywna ocena, czy świadczenie leżało w interesie pracownika, a jest tak wtedy, gdy stanowi ono realne przysporzenie majątkowe (korzyść), którego efekt jest uchwytny w jego majątku”.
Zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.
W rezultacie stwierdzić należy, że planowana przez Wnioskodawcę darowizna zegarków, która nie będzie dodatkową, niepieniężną forma gratyfikacji za wykonaną pracę, co do zasady będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.
W konsekwencji, z uwagi na wyłączenie z opodatkowania na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wręczenie pracownikom przez Wnioskodawcę zegarków z okazji obchodów jubileuszu 25-lecia istnienia Zakładu, nie stanowi dla nich przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zatem, z ww. tytułu na Wnioskodawcy jako płatniku nie ciąży obowiązek pobierania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. (…)”.
